معماری برای…

حال خانه‌ها خوب نیست؛

چون حال معماری، خوب نیست

معماری قرار بود، آدمها را با ارزشهای عمیق انسانی آشنا کند، دست نوازش بر سر انسانِ آواره‌ی دور مانده از اصلِ خویش بکشد، دلها را به حضورِ ناجی درونی گرم کند، پناهِ عاشقانِ دور مانده از معشوق باشد، خستگی‌های آدمی را در آغوشش به امید بدل کند و به رویای پرواز، جامه‌ی عمل بپوشاند؛

ولی بازی جور دیگری چرخید و معماری در دستانِ سردِ قدرت‌دوستانِ‌منفعت طلب، تبدیل شد به بازی فرم و کرشمه‌های پوچی که نه دلی را به لرزه می‌اندازد و نه بی‌پناهی را پناه میدهد.

باید گامی برای معماری برداریم تا از خاکستر، ققنوس‌وار، باشکوه و خیره‌کننده، دوباره بالهایش را بر سر انسانها بگسترد.